...သေျပညိဳ....

             ဆရာ ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း) ရဲ႕ကဗ်ာေလးပါ။ အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက 

ဖတ္ရင္းရင္ထဲမွာ စြဲျငိခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာခ်စ္တတ္သူေတြအတြက္ မွ်ေဝရင္....

လြင့္ေၾကြက်  ဖို႔ေတာ့

ပြင့္မေန ပါရေစနဲ႔....

သူခ်ိဳးႏိုင္ဖို႔  အခက္ေဝ

သူေနႏိုင္ဖို႔  အရိပ္ေပး

သူ႔ဘဝမွာ အပူေဝးေစေတာ့

အစေတးခံ ေနေနလိုရဲ႕ 
သေျပညိဳ အပင္အိုဘဝနဲ႔

ေနပါရေစသား....။

         ႏွစ္ေတြ အေတာ္ၾကာ ၾကာေညာင္းခဲ့ေတာ့ ကဗ်ာအျပည့္အစံုမွ ဟုတ္ရဲ႕လားမသိဘူးဗ်ာ။